ciemnota

ciemnota
ciemnota I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. ciemnotaocie, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brak wykształcenia, obycia; zacofanie, tępota': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zwalczać ciemnotę. Dziwiła ją ciemnota panująca jeszcze wśród tych ludzi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'środowisko, grupa ludzi niewykształconych, ciemnych, zacofanych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ciemnota wierzy we wszystko, co się jej powie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}ciemnota II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. ciemnotaocie, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'lekceważąco o osobie, ciemnej, zacofanej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ty ciemnoto, przecież to takie proste! Te ciemnoty jeszcze się nie zorientowały w układach. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ciemnota — ż IV, CMs. ciemnotaocie, blm 1. «brak oświaty; zacofanie» Ciemnota panuje, szerzy się. 2. pot. «ludzie ciemni, nieoświeceni, zacofani» …   Słownik języka polskiego

  • ciemnota — pot. Wciskać (komuś) ciemnotę «mówić nieprawdę; kłamać; także: wmawiać coś komuś»: Chcę, żebyś mi wyjaśnił, dlaczego lubiąc Joannę, jesteś w stosunku do niej, delikatnie mówiąc, nieuczciwy. – Ja? – Mirek poderwał się z krzesła. – Co mi pan tu… …   Słownik frazeologiczny

  • ciemnota — Głupota lub ludzie głupi i bezmyślni Eng. Stupidity or a group of people who are stupid and thoughtless …   Słownik Polskiego slangu

  • Antoni Lange — Infobox Writer name = Antoni Lange imagesize = 200px caption = Portrait of Antoni Lange by Stanisław Wyspiański, 1899 pseudonym = Antoni Wrzesień, Napierski birthdate = 1861 or 1863 birthplace = Warsaw, Poland deathdate = 17 March, 1929… …   Wikipedia

  • ciemniactwo — n III, Ms. ciemniactwowie, blm pot. pogard. «ciemnota, zacofanie, tępota; ignorancja, nieuctwo» …   Słownik języka polskiego

  • ciemniak — m III, D. a, N. ciemniakkiem 1. B.=D.; lm M. te i, ci ciemniakacy, DB. ów pot. pogard. «człowiek odznaczający się ciemnotą umysłową, tępy, nierozgarnięty, zacofany» 2. B.=M.; lm MB. i zootechn. «klatka dla lisów przeznaczonych do uboju na futro,… …   Słownik języka polskiego

  • kołtuneria — ż I, DCMs. kołtuneriarii, blm 1. «umysłowość i moralność kołtunów; zacofanie, ciemnota, ograniczoność; kołtuństwo» Kołtuneria obyczajowa. 2. «zespół, gromada ludzi kołtunów» Ataki kołtunerii na obóz postępu i reform …   Słownik języka polskiego

  • kołtuństwo — n III, Ms. kołtuństwowie, blm 1. «zespół cech właściwych kołtunowi; zacofanie, ciemnota, głupota» 2. → kołtuneria w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • nieuctwo — n III, Ms. nieuctwowie, blm «brak wykształcenia spowodowany czyjąś niechęcią do nauki, niewykorzystaniem możności zdobywania wiedzy; ignorancja, ciemnota» Grzeszyć nieuctwem. Zarzucać komuś nieuctwo. Walczyć z nieuctwem …   Słownik języka polskiego

  • niewiedza — ż II, DCMs. niewiedzadzy, blm «brak wiedzy, wykształcenia; nieznajomość jakiejś dziedziny wiedzy; brak wiadomości o czymś; ciemnota, ignorancja» Wydać się ze swoją niewiedzą. Niewiedza nie zwalnia od odpowiedzialności …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”